♥♀ ✗✗alone✗✗ ♀ ♥

دیگر صاف راه نمی روم

مهم نیست بگویند؛ سالم نیست


مهم این است که تو می دانی غم نبودنت


کمرم را شکست

مرا محكــم تر در آغوش خود بگیـر ...

من هنوز هم نـمی خواهم تــو را ...

به دسـت خاطرات " لــعنـتـی " بسپـارم ...

سیگاری ام کرد با رفتنش....!!

...
.....
.......

کسی که به قلیان کشیدنم گیر میداد...!!

عشق یه فرآیند متافیزیکیه بعد زمان و سن نداره.

ولی قانونش دو طرفس پس کسی رو که دوس ندارید یا دوستون نداره عشق نمیگن

به گریه های من قهقه میزند!!

کسی که روزی بهم میگفت:

اخم کنی میزنمت ها...!!!

رابطه های امروزی نخواستن همدیگه نیست

خواستن یکی دیگست ...!!!

به یکدیگر دروغ نگویید

آدم است

باور می کند

دل می بندد . . .

سـرد اسـت و مـن تـنهایـم “

چـه جمـلـه ای !

پــــُر از کـلیـشه …

پـــُـر از تـهـوع …

جـای ِ گـرمی نـشستـه ای و می خـوانـی :

” ســرد اسـت “…

یـخ نمـی کنـی …

حـس نـمی کنـی …

کـه مـن بـرای ِ نـوشتـن ِ همیـن دو کلمـه

چـه سرمایـی را گـذرانـدم

فشار آرام دستانت را دوست دارم
وقتی که مردانگیت را به رخ انگشتانم می کشی

بچه ها شوخی شوخی به گنجشک ها سنگ می زنن

ولی گنجشک ها جدی جدی می میرن

آدما شوخی شوخی به هم زخم می زنن ولی قلبا جدی جدی میشکنن

تو شوخی شوخی به من لبخند زدی من جدی جدی عاشقت شدم

تو هم یه روز شوخی شوخی تنهام می زاری منم جدی جدی بی تو می میرم

شاید روزی درگذر ازکنارخاطراتمان
به توبگوم که چقدرنامردی
امروز که مهرسکوت را برلبانم بیشتردوست میدارم‎
 

نمی گذاری یک قطره آبِ خوشِ خیالت ،

از گلویِ چشمِ خاطرم پایین برود ...

تلخ می شود گلویِ حسِ نابم

وقتی یادم می آید آخرین نگاهِ عجولت را ...

انگار تنها نگاهی بیش نبود ،

پوچ و تو خالی ،

چون پاییز ...

زمانی که زنبورها از کندوها رفته اند

و پرنده هایِ مهاجر بر فرازِ شهر ها

و آنجا که به خدا نزدیکتر است ،

به لانه هایِ خالیِ خود می نگرند ...

من

لانه ی خالیِ تو شدم ...

آنقدر آهسته خواهم رفت
تا صدای گامهایم ,خواب شاپرک های قلب مهربانت را آشفته نسازد
آنقدر آهسته میروم , که گویی از ابتدا نیامده ام تا
غصه رفتنم تورا نیازارد
میدانی  حتی اگر نباشم
بازهم مثل هوا کنارت جاری هستم
دوستت دارم...

من دلم تورامیخواهد
تویی که با ابرهای سیاه آسمان دلم 
با باران چشمانم 
می آیی 
می آیی ابرهارا با دستان نوازشگرت کنارمیزنی
اشک چشمانم را پاک می کنی
وچون شعله ی خورشید درقلبم نور و روشنی را می افروزی‎
من دلم تورامیخواهد
تویی که ندارمت اما آرزویم شده ای
 

من مسافری زمینی هستم که زمانش به وقت حضورتوست
خورشیدش به افق مهربانی تو طلوع می کند
و ماه آسمانش چشمان توست....

قرار نبود
کوچه های خاطراتمان را
یکه و تنها
مرور کنم...